Norweżka w polskim domu


Muszę się pochwalić...

Mamy koteła!

Przyjechała do nas z dalekiej północnej Norwegii więc jej status można określić jako przesiedleniec. Śliczna, śmieszna mrrr cudowna :)

Ciekawe czy dwunastotygodniowy kotek łapie języki równie szybko jak się rozwija. Problem widzenia kolorów, wiadomo nieroztrzygalny, ale czy rozróżnia języki? Ktoś się w ogóle nad tym kiedyś zastanawiał? W jej domu królował norweski, a teraz w ekspresowym tempie musi nauczyć się podstaw polskiego. 
Boi się nas trochę, obcych dźwięków pełno wokół, chłopaki nie dają za wygraną szaleją ze szczęścia, biegają z zabawkami a ona nawet jak śpi to musi się bawić, bo nie wytrzymuje. Cudeńko.

A ja się martwię, że odseparowana od mamy, w nowym domu, z nowymi opiekunami i jeszcze dziwnie mówią (o ile zauważyła zmianę). Powtarzam sobie: to tylko kot, to tylko kot, ale za to jaki fajny :)


Chyba narodowość nie ma znaczenia :) Wszystkie kocóry, jakie miałam w dzieciństwie robiły te same dziwne rzeczy. Podskoki z obrotem, skakanie bokiem, trzymanie kulki i odpychanie tylnymi łapami - gimnastyka nie dla amatorów. Z tego wszystkiego i tak najlepsze są Robsonowe buty hahaha.

Bunia, Dżina, Max i Dżony, to koty moich lat młodości, były nasze wspólne, ale to Mama ogarniała ich potrzeby fizjologiczne. Teraz muszę tylko przypomnieć sobie co robiła i zacząć od robienia tego samego, a dzieciom pozostawię zabawę.

Yoko dobrze się nam chowaj :)


 PS: Pozdrawiam wszystkie kocie mamy! :)


Lokalizacja: Tanem, Norwegia

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Bajka o kotku Kogutku i nieszczęśliwym ptaszku

Obraz
Jak zwykle po sztormie chmury ustąpiły słońcu i kotek, zwany Kogutkiem mógł w spokoju wygrzewać się na tarasie. - Zwykły jesienny dzień - pomyślał kotek, przeciągając się leniwie. - Dziś nie będę robił nic. Nie będę ganiał tańczących liści, nie będę zwiedzał nowych zakamarków i ani jeden szczebiot na drzewie nie zmusi mnie do wysiłku. Dziś nie poluję i nie zdobywam.  Oblizał się jeszcze raz na myśl o pysznym jedzeniu, które wylądowało w jego misce. Jego spokojną drzemkę, co jakiś czas przerywało niedalekie, ciche, ptasie płakanie. Kotek starał się nie słuchać smutnego śpiewu, ale jego ciekawska natura nie pozwalała mu leżeć w miejscu. Chciał się dowiedzieć, kto tak rozpacza i jaki jest tego powód. Znał przecież większość ptaków w okolicy i nawet jeśli nie byli przyjaciółmi, dzielili przecież jedno podwórko i okoliczne drzewa. Kogutek zmusił się do wstania, jeszcze raz przeciągnął się dokładnie i strzepnął futro z kurzu. Po sztormie taras pokryty był nie tylko liśćmi
Czytaj więcej

Czwartkowe zmagania i już prawie weekend!

Obraz
Czwartek to mój ulubiony dzień pod względem nieprzewidywalności zachowań młodzieży i wyzwań jakie stoją przed moją znajomością norweskiego. Jednego dnia zaliczam pracę w dwóch gimnazjach, w dwóch miejscowościach z piątką wspaniałych nastolatków. Dziś w jednym z nich zgłębialiśmy norweskie miasta i województwa w ramach przygotowania przed testem. Opanowanie podniecenia przy kolejnym wypełnianiu internetowego quizu przerosło mnie kompletnie :) 19 województw i ponad 50 miast do odnalezienia - wynik 156 nietrafionych kliknięć za pierwszym razem. Po kilkunastu próbach i wypisaniu wszystkich miast na kartce u mnie 17 nietrafień :D u dzieciaków trochę gorzej. Obalam mit, że w późniejszym wieku trudniej przyswaja się wiedzę. Przyzwyczaiłam już ich, że Pani zawsze wie lepiej i na pewno ma rację :D :D :D  Chyba nawet zaczęli w to wierzyć... W międzyczasie zrobiłyśmy projekt plakatu o cukrzycy i zdrowym przy tej chorobie odżywianiu. Ile nowych wyrazów dziś poznałam...
Czytaj więcej

Święto wszystkich czarownic - od słowa do słowa a zacznie się rozmowa hejtowa.

Obraz
Niedziela wieczór. Dzieci zostały grzecznie położone spać więc ja, zasiadam do napisania krótkiej notatki o tym jak można miło i pożytecznie spędzić weekend bez Halloween a ze świętem Wszystkich Świętych. Podczas gdy wszyscy Święci mają swoją imprezę w niebie, na ziemi trwa wojna. Prawdziwa wojna pomiędzy najpiękniejszym kwiatem ludzkim - kobietami, a wszystko przez zęby Dyzia. Coś mnie podkusiło. (To był ewidentnie wpływ złej pozaziemskiej mocy). Mój najsłodszy na świecie a zarazem najbardziej energiczny dwulatek jakiego znam, krwawił podczas wieczornego mycia zębów. No i poszło... (Do tej pory czytając to po raz kolejny i edytując edytowane już wcześniej zdania, nie mogę uwierzyć w to co zrobiłam). Trzasnęłam zdjęcie zębów. Wstawiłam okrojoną jego formę w fejsbukowej grupie "Wszechwiedzących" i grzecznie zapytałam, czy ktoś miał z czymś takim do czynienia i czy to, co widać na zdjęciu, to już zapalenie dziąseł. Nigdy czegoś tak głupiego nie robiłam! O rozumie, g
Czytaj więcej