GDZIE TA PYZA

Maj, choć wydawałoby się pachnie zadumą, powolnym rozkręcaniem się życia, u nas pędzi na oślep. Nie zorientowałam się nawet, że już zaraz czerwiec! Pracuję w norweskiej szkole a tu jest to ostatni miesiąc konkretnej nauki, a zarazem wyczekiwany miesiąc świąt wszelkiego kalibru. My na dodatek mamy przyszłego pierwszoklasistę, który wypełnia kalendarz dodatkowymi atrakcjami. Jedną z nich są zapisy szkolne. Samuel w sierpniu kończy sześć lat i zacznie, zgodnie z norweskim systemem edukacji, swoją przygodę ze szkołą.  Nasz pierwszy dzień szkoły to 15 sierpnia!!! (Moja pierwsza reakcja: JAK WCZEŚNIE!)  Ale spotkania ze szkołą i świetlicą, tzw. zaprzyjaźnianie, zaczyna się już w kwietniu, zaraz po Wielkanocy. Z grupą przedszkolną raz w miesiącu odwiedzają szkołę, żeby ją dobrze poznać zanim się w niej pojawią. Samuel dodatkowo twierdzi, że dzieci które mają problemy w nowym otoczeniu muszą zaprzyjaźnić się z nauczycielkami, żeby później było im raźniej i się nie bały.  Szes

Tysiące kilometrów ścieżek, hektolitry wody w fiordach, setki gór do zdobycia, godziny podziwiania i niezliczona ilość westchnień nad pięknem świata. To wszystko czeka tych, którzy trafią do jednego z najpiękniejszych i najlepiej naturalnie zachowanych krajów północnej Europy – Norwegii. Cała Skandynawia zachwyca dzikością przyrody. Gdy spacerujesz po dzikim lesie albo wspinasz na szczyt pięknej góry, możesz niemal czuć obecność tutejszych przodków, masz wrażenie, że ten krajobraz nie zmienił się od tysięcy lat. Zdobywanie Norwegii nie jest trudne. Każdy znajdzie odpowiednie dla swojego poziomu wytrenowania trasy. Od wspaniale, turystycznie przygotowanych szlaków, z zapleczem sanitarnym, parkingami, oznaczeniami długości tras, po dzikie przemierzanie nieznanego terenu, zarówno zimą jak i latem. Wybierając się w norweskie góry trzeba jednak zachować ogromną ostrożność i być przygotowanym na różne nieoczekiwane zdarzenia. Dotyczy to oczywiście nie tylko pogody, w ka

Czwartek to mój ulubiony dzień pod względem nieprzewidywalności zachowań młodzieży i wyzwań jakie stoją przed moją znajomością norweskiego. Jednego dnia zaliczam pracę w dwóch gimnazjach, w dwóch miejscowościach z piątką wspaniałych nastolatków. Dziś w jednym z nich zgłębialiśmy norweskie miasta i województwa w ramach przygotowania przed testem. Opanowanie podniecenia przy kolejnym wypełnianiu internetowego quizu przerosło mnie kompletnie :) 19 województw i ponad 50 miast do odnalezienia - wynik 156 nietrafionych kliknięć za pierwszym razem. Po kilkunastu próbach i wypisaniu wszystkich miast na kartce u mnie 17 nietrafień :D u dzieciaków trochę gorzej. Obalam mit, że w późniejszym wieku trudniej przyswaja się wiedzę. Przyzwyczaiłam już ich, że Pani zawsze wie lepiej i na pewno ma rację :D :D :D  Chyba nawet zaczęli w to wierzyć... W międzyczasie zrobiłyśmy projekt plakatu o cukrzycy i zdrowym przy tej chorobie odżywianiu. Ile nowych wyrazów dziś poznałam...

Dobry wieczór, zawsze byłam słaba w regularnym pisaniu pamiętników. Nawet jeśli w dzieciństwie podjęłam próbę pisania, kończyło się to już po kilku dniach. Wolę robić niż siedzieć i opisywać, taki typ. Dziś jednak spotkałam się ze sporą dawką rozmów polsko-norweskich o Polakach, tolerancji, przyjaźni między Polakami a Norwegami (o ile taka może zaistnieć), naszym miejscu w szeregu i tym podobnych. Szala się przelała po wpisie na fejsbukowej norweskiej grupie. Od początku. Pracuję w norweskiej szkole pomagając polskim dzieciom w przyswojeniu szkolnego materiału i języka. Problemy jakie mają dzieci to złożone zagadnienie i o tym innym razem. Najciekawsze są spotkania z gimnazjalistami i ich głównym problemie: czego rodzice nigdy nie powinni robić gdy odwiedzą ich norwescy znajomi... W szkole spotykam też wielu różnych nauczycieli i asystentów. Jedni są bardziej "ogarnięci" inni mniej. Nauczyciele (wnioskuję, że to dzięki wykształceniu) mają bardzo miłe podejście do za